A Bad Hair Day

Sinds ik vorige keer van de kapper kwam, zit het niet. Thuis zeggen ze dat het aan mij ligt,

Het was een hele leuke kapster, die echt de tijd voor mij nam. En het was heus een leuk kapsel als je handig bent met haar en föhn en natuurlijk heel modern bent. Ik ben volgens mij heel modern, maar voelde me een beetje opgelaten met mijn kapsel.

Thuis had ik het met mijn meiden over dat ik een moderne vrouw was met een modern kapsel wat ik niet meer in model kreeg. Ineens zie ik al die ogen op mij gericht en rare gezichten. Mijn jongste zegt; right mam. De een na jongste zegt; en toen werd je wakker….. Mijn middelste zegt; Ja hoor mam, ik vindt jou heel modern. De anderen kijken haar aan, ja zegt ze, anders is het toch zielig voor mama en ze slaat haar arm om me heen. De meiden liggen in een deuk.

Oke, oke, modern valt af. Handig dat ben ik wel, alleen niet met haar. Krijg mijn kapsel nooit meer zo in model. Iedere dag strijd met die bies bos bovenop, dikke ellende dus. Je gaat ook weer niet gelijk terug naar de kapper. Dus toch maar braaf 5 week gewacht, anders zeggen ze thuis, alweer naar de kapper? Wat kost dat wel niet, het zit toch goed. Mijn man; ik wil graag een vrouw met lang haar. Ik kijk hem aan en zeg, ik graag een man met haar!

Maar eindelijk is het zover, vandaag mocht ik van mezelf naar de kapper. Maar omdat ik ’s middags pas naar kapper kon, wilde ik er toch nog beetje fatsoenlijk uitzien wat zonder haar spul zeker niet zou lukken. Dus hup wat haar spul in mijn haar. Maar de tijd gaat snel en voor ik het in de gaten had was het laat, dus geen tijd meer om mijn haar te wassen. Dan maar bij de kapper.

Een minuut kom ik te laat binnen. De kapster stapt snel op mij af. En voordat ze wat kan zeggen, schrik ik van haar. Nou mijn haar zit beroerd, maar dat van haar….. Tjee wat kan een mens zichzelf toetakelen. Ik ben er stil van. Ze zegt heeft u een afspraak? Ja zeg ik en vergeet helemaal te zeggen dat er haar spul in mijn haar zit en het gewassen moet worden. Voordat ik het weet zit ik in de kappersstoel. Voorzichtig kijk ik naar haar grijze overdreven gekrulde haar, wat helemaal niet natuurlijk zit. Over een bad hair day gesproken.

Hoe wilt u het hebben, zegt ze kortaf. Wat korter zeg ik en een beetje model erin. Ik zie haar kijken en denken. Hoe kort? zegt ze. Oh daar wordt ik altijd beetje onzeker van. En zeg ik, bovenop wat korter, want dat zakt zo snel uit.

Ze pakt de plantenspuit en een frisse douche voel ik op mijn hoofd landen. Ik schrik wat van het water wat mijn hals in drupt. Maar de kapster gaat onverstoorbaar verder. Boven op mijn haar kamt ze een pluk. Hoeveel eraf? En ze houdt de pluk omhoog. Eh ja dat is goed, zeg ik.

Eigenlijk verwacht ik van een kapster dat ze wat tips geeft of ideeën aandraagt. Deze kapster heeft er vandaag niet zoveel zin. En dat is te merken. Ze zegt wat heb je voor haar spul in je haar? Ze spreekt streng en afkeurend. Oja denk ik, shoot vergeten te zeggen. Eh zeg ik een klein beetje mouse. En het was echt een klein beetje.

Ja zegt ze dat is helemaal niet goed voor jou haar. Het wordt zwaar en plakkerig. Waar heb je dat gekocht? Bij de gewone winkel zeker, zegt ze. Ik krijg geen kans om te antwoorden. Ze ratelt verder, dat zij haar spul gebruiken op basis van mineralen en dat dit veel beter is voor mijn haar. O zeg ik. En ik denk mineralen? Zal wel wat kosten, maar ik hou verstandig mijn mond, omdat ik mezelf ken en ik anders straks buiten sta met een mineralen haar spul waar ik te veel geld voor moest betalen.

Ze knipt snel en haastig. Binnen 8 minuten sta ik naast de kappersstoel. Bij de kassa kijkt ze me aan. Ik denk ojee nu gaat ze me mineralen aansmeren. Maar voordat ze iets kan zeggen, zeg ik snel; hoeveel krijg je van mij? 2 minuten later sta ik met mijn korte kapsel opgelucht buiten.

Ik denk dat ik voortaan toch maar terug ga naar die aardige moderne kapster en haar dan maar vertel, dat ik graag een modern kapsel wil wat meer bij mij past.