Een middag bij de gastouder

Drie oppaskindjes één van 8, één van 6 en één jongetje van 2 jaar oud, ze spelen ziekenhuisje. Het meisje van 6 is de dokter. Het meisje van 8 de patiënt. Het jongetje van 2 wordt door de dokter ook als patiënt gezien net als alle knuffels en poppen. De hele zitkamer ligt vol kussens en dekens. Een ziekenhuis zonder bedden en patiënten is natuurlijk niks.

De dokter kan ineens peuter taal en weet precies wat het 2-jarige jongetje zegt. Zo, zegt de dokter tegen de patiënt waar heeft u last van? Het jongetje van 2 brabbelt iets en de dokter knikt begrijpend. Jacq roept ze: Hij heeft een poepbroek. O zeg ik, lossen ze dat niet op in het ziekenhuis? Nee, zegt de dokter, dat moet jij doen. Bij de 2-jarige patiënt aangekomen en bij het verschonen van de luier, geef ik de dokter het advies om toch wat beter te ruiken, want de luier is nog schoon. Hmm zegt de dokter, ik dacht het toch echt…

De dokter gaat door naar de volgende patiënt. Waar heeft u last van zegt ze. Het patiëntje van 8 zegt dat ze een gekneusde pols heeft. Het gezicht van de dokter betrekt en ze zegt vrij hard; Niet weer hé, dat had je vorige keer ook al! Je hebt nu een gebroken been, zegt ze resoluut. Nee hoor, zegt de patiënt dat had ik vorige keer helemaal niet. Welles zegt de dokter. De patiënt kijkt bedenkelijk en zegt dan tegen de dokter; oké dan heb ik een gebroken arm. Nee, zegt de dokter, iets te luid; je hebt een gebroken been! Het gezicht van de patiënt loopt wat rood aan. De dokter staat met haar armen over elkaar, ze is het overduidelijk niet eens met de beslissing van de patiënt.

Van een afstandje kijk ik toe, tot de dokter mij ineens in de gaten krijgt en zegt; Oké dan heb je wel een gebroken arm. De patiënt toch wat verrast door de onverwachte beslissing van de dokter, zucht diep en zegt oké, dan heb ik een gebroken been maar de volgende keer een gebroken arm hoor…….. Dat is goed zegt de dokter. De dokter zwaait wat met haar armen in de lucht en wonderbaarlijk ineens is het been genezen. De patiënt springt op en danst vrolijk de kamer rond.

Knap hoor, zón dokter wil ik ook wel……